هوالمعشوق

هو المعشوق

صاحبدلی دیدم در خلوت نشسته و چشم بر همگان بسته ... سوالی به ذهن خطور کرد . گفتم اگر چه شکستن خلوت شایسته نباشد ، اما دل  را  یافتن این پاسخ بایسته...

پرسیدم : ای دوست ،چنین خاموش و  چشم بسته ای ! دیگر چه را توان دیدی !؟

پاسخ گفت : جمال یار .

گفتم :قلب من چون دیگر اشیا از  او بی نسیب مانده

گفت : عشق در همه ذرات جاریست ! اشیا را  از  او گریزی  نیست !

گفتم: محبوب یک نیست ، بسیار است !

پاسخ گفت : شیخ ما فرمود : هر که را دوست داری او را  دوست داشته باشی ! و به هر چه روی آوری به او  روی آورده باشی...

گفتم : چگونه است!؟

گفت : مجنون در حسن لیلی جمالی  می بیند  که جز  آن هر  چه  بدو   روی  نمایاند  قبیح  خواهد  بود !      اگر چه مجنون نداند که : « ان الله جمیل » . مجنون بر آن است غیر لیلی  را  جمال  نباشد!

و حال بشنو که الله است که به چشم مجنون نظر بر جمال خود

می کند در  لیلی !!!

هیهات  ...  هیهات

گفتم :  ای دوست ، نظری کن که دردی در  دل  باشدم . گو چه کنم ؟

گفت : خاموش ... در چشم من در آ  و بدو  نگر ...

                                                           یا حق