مرگ

یکی می گریست که برادرم را کشتند تتاران! دانشمند بود

 من گفتم که : اگر دانش داری که تتار او را بزخم شمشیر زنده ابد کرد!...یکی از

این زندان بجست . برو بباید گریست  که دریغ چرا از این زندان جست؟؟زندان را

تتاران سوراخ کردند ... تو می گریی که تیر بر آن دیوار زندان چرا زدند؟؟!!...تو فریاد می کنی و بر سر و رو ی میزنی و می گریی که دریغ ...

آن قفس چرا شکستند تا آن مرغ رهایی یافت؟!

یا دنبلی را شکافند تا چرک ها و پلیدی ها برون رفت!نوحه آغاز کردی که دریغ آن

چرک ها چرا رفت؟!!

مقالات حضرت شمس تبریزی