عشق آتشی سوزان است وبحری بی پایان است. عشق دردیست که او را دوا نیست وکار عشق هرگز به مدعا نیست. عاشق باید که بی باک باشد اگرچه بیم هلاک باشد. درین راه مرد باید بود وبا دل پر درد باید بود... در این راه گریه یعقوب باید یا ناله مجنون:
اینجا تن ضعیف و دل خسته می خرند کس عاشقی به قوت بازو نمی کند
آتش محبت جان عاشق می سوزد... چشم او گریان و دل او بریان و جان در راه جانان افشان و زبان حال او گویان:
بر آتش عاشقیت جان خود عود کنم جان بنده تست من به جان جود کنم
چون پاک بسوزد آتش عشق تو جان صد جان دگر بحیله موجود کنم